Een weekje vakantie en ziek zijn..

Na enkele weken nog eens wat nieuws uit Ghana! ;) Ik heb de laatste weken een beetje meer van Ghana te zien gekregen. Atta had een weekje vakantie dus zijn we er samen op uit getrokken. We zijn eerst Beau en Richard gaan opzoeken in Kokrobite. Zij waren eerder uit het guesthouse vertrokken om hun laatste week aan het strand door te brengen. Hun twee laatste dagen in Ghana zaten ze dus weer met ons opgescheept :p
De reis naar Accra en dan naar Kokrobite duurde lang! We waren rond 10u vertrokken en om 20u waren we pas in het hotel. Het kon nog veel later zijn, mocht Atta niet geregeld hebben dat we eerder in een trotro konden (er stond een superlange rij). Maar een paar cedi meer en we mochten als eersten instappen (geld betekent hier dus heel veel!). Beau en Richard waren zo vriendelijk om voor ons een pizza te bestellen. Die smaakte zo lekker!
De volgende ochtend had ik mijn eerste echte Ghanese ontbijt op, kenkey. Daarna zijn we naar het strand gegaan. De golven bij Kokrobite zijn groot, heel leuk. Het duurde niet lang of we zaten er met zen allen in. Het was al warm dus de zee was een leuke afkoeling. Maar wel vermoeiend. Die stroming is zeker niet te onderschatten. Atta kan ook niet zwemmen dus dat was extra oppassen. Richard was even met de stroom mee en kon niet meer terug. Gelukkig had hij het bord gelezen wat je moet doen wanneer je in de stroming zit. Even een andere richting uitzwemmen en dan zou je terug naar de kant kunnen komen. Hij is veilig terug aan de kant gekomen 
Toen we honger kregen zijn we de ricemaster gaan opzoeken. Het woord zegt het zelf. Echt een meester in het maken van rijst! Fried rice with chicken (voor mij dus zonder de kip ;) ) echt een aanrader! ’s Avonds was het culture-night. Muziek en dansen. De sfeer zat er goed in.
De volgende dag hebben we (voor de tweede keer) afscheid genomen van Beau en Richard. Zij gingen naar de luchthaven, Atta en ik richting Ko Sa. Ko Sa is een hotel dat uitgebaat wordt door Nederlanders. Het ligt ook aan de zee en niet zo ver van Cape Coast. In vergelijking met Kokrobite is Ko Sa een beetje saai. Het is wel mooi, maar het is er rustiger en niet zo veel te beleven. Het is wel lekker relax en de zee is ook wat rustiger. De ideale gelegenheid om Atta te leren zwemmen.. dacht ik.. haha, dat is dus niet zo simpel. Hij moet eerst leren drijven, maar dat kan hij dus niet. Het draaide uit in hilarische taferelen. We hebben goed gelachen maar zwemmen dat gaat nog niet voor morgen zijn..
Na Ko Sa zijn we naar Cape Coast gegaan. Daar hebben we het nationaal park Kakum bezocht, met de indrukwekkende hangbruggen. Een toffe ervaring met mooie uitzichten! Hoewel ik op sommige bruggen en platformen toch wel een beetje aan het shaken was. Maar ik was gelukkig niet de enige ;)
Nadien zijn we het kasteel van Cape Coast gaan bezoeken. Dat werd gebruikt voor slavenhandel. De verhalen en de ruimtes vond ik echt vies! Hoe die mensen behandeld werden.. gewoon verschrikkelijk! Het uitzicht over de zee was dan weer wel mooi. Maar dan ga ik liever op een andere plek genieten waar niet zo’n gruwelijke geschiedenis over hangt.
Nog even verder Cape Coast verkend en daarna richting Kumasi. Onze bus vertrok om 10u. Ghanese tijd dus weer.. half 12 waren we weg.
In Kumasi zijn we bij vrienden van Atta gaan logeren. Leuke bende, maar toch ook een beetje wennen. Hoewel ze hun best deden om zoveel mogelijk Engels te spreken, gebruiken ze onderling toch snel twi, en dat is nog altijd chinees voor mij. Op een avond zijn we ook met een paar vrienden gaan eten. Omdat ik blank ben, werden we in een VIP ruimte gezet. Ik kreeg als enige eten. Ik snapte er niks van.. Nu bleek dat het eten in de ‘specialere ruimte’ iets duurder was met als resultaat dat zijn vrienden niet wilden eten. Ik had ook geen zin om daar alleen te zitten eten dus ben ik samen met hen naar het ander gedeelte gegaan... zo’n gedoe soms!
In Kumasi heb ik ook vlechtjes laten zetten en zijn we Atta zijn broer en tweelingzus gaan opzoeken. Dan was het weer tijd om terug naar Banko te gaan. Terug naar huis! Ik reis graag, maar ik was ook weer blij om terug te zijn. Juist op tijd voor sinterklaas :) Hoewel ze sinterklaas niet kennen hier in Ghana wordt het in het Guesthouse wel gevierd. Die avond had ik ook koorts gekregen.. iets minder leuk. Maar een nachtje goed slapen en dat gaat wel over. Althans dat dacht ik. De koorts bleef terug komen en ook mijn buik was niet in zijn normale doen. Ik had ook veel hoofdpijn dus na een kleine week vlogen de vlechten er weer af. Wat een opluchting! Het was leuk om eens te ervaren, maar zo’n gewicht.
Ze dachten eerst aan malaria. De eerste test was negatief. Als het na een paar dagen niet beter was, moest ik opnieuw komen testen. De tweede test was ook negatief. Geen malaria dus. Maar de koorts bleef terugkomen, nu al een week. En ik voelde mijn lichaam verzwakken. Dan maar naar het ziekenhuis in Effiduase. Daar kunnen ze veel meer onderzoeken doen dan hier in Banko. Op het eerste zicht leek het niet zo groot. Maar dan ontdek je dat elke afdeling een ander gebouw is.. Patricia was gelukkig met me mee. Eerst moesten we ons aanmelden. Dan naar de dokter. Er zaten zoveel mensen te wachten! Ik dacht dat we daar morgen nog zouden zitten. Maar een gift van Patricia in de Christmas box doet wonderen. Na een paar mensen mochten we bij de dokter. Van de dokter werden we naar het laboratorium gestuurd. Daar werd nog een malariatest (na drie keer ben ik nu wel heel zeker dat het geen malaria is), een andere bloedtest en een urinetest gedaan. Wachten op de resultaten en dan weer naar de dokter. Weer wachten.. de dokter schreef dan medicijnen voor die we dan weer ergens anders moesten gaan halen. Uiteindelijk weer naar een ander gebouw om te betalen. Ik was in ieder geval heel blij dat we daar buiten waren! Het verdict? Een infectie in mijn buik. Ik heb antibiotica meegekregen en een ‘lekkere’ fles. Dat in combinatie met de goede zorgen die ik hier krijg, ben ik er waarschijnlijk snel weer bovenop. Niet al te veel zorgen maken dus ;)